Opa Bergen, papa, Ton is overleden

Het is een verdrietig bericht.
Ton, "opa Bergen" is zondag avond overleden.
Na twee operaties zag het er eigenlijk weer beter uit maar uiteindelijk was alles toch te zwaar voor hem.

"Opa Bergen is nu een engel"
Vrijdag 1 juli is de uitvaart.

nieuw berichtenformulier

Het berichtenformulier doet het weer!
Als je op het apestaartje drukt komt een klein formulier dat je in kunt vullen.
Als je op verzenden drukt dan krijgen wij het bericht via de mail.
Je kan ook op berichten reageren door op "commends"te klikken.
groetjes
mark

ps
Helaas hebben we alle eerdere berichten die via de site verstuurd zijn niet ontvangen. We vinden het heel jammer.

Aan de klas Suna en de klas van Micha

Wij zijn voor een tijdje terug in Oosthuizen.
Opa is ziek geworden en ligt in het ziekenhuis. De terugreis was heel spannend. We zijn met het vliegtuig teruggekomen samen met mamma. Pappa was al een paar dagen eerder naar Nederland gevlogen.
Wij moesten heel vroeg opstaan en met de trein naar het vliegveld in Barcelona.
Het vliegveld was heel groot en Jozza de pop werd helemaal bekeken door de mensen van de beveiliging. Ze dachten dat Jozza gevaarlijk was omdat er baterijen in zitten.
Vliegen was leuk en spannend, toen we gingen landen bonkte het vlieguig keihard op de grond. We kregen lekkere snoepjes om onze oren te laten "ploppen". Nu zijn we terug in Oosthuizen en kunnen we weer even lekker spelen met Thijn Caspar en Mirthe en de andere kinderen uit de buurt. Als het weer een beetje beter gaat met Opa gaan we weer terug. De camper staat nog steeds in Spanje!
Doeg
Suna en Micha

Even in Nederland

Lieven mensen
Doordat Opa/papa in het ziekenhuis is opgenomen zijn we met z'n allen tijdelijk in Nederland terug. Ik ben zondag 19 juni teruggekeerd en Henriëtte Suna en Micha zijn Dinsdag 21 juni aangekomen in Nederland. We hopen over een paar weken de draad weer op te kunnen pakken.
groetjes,
Mark

Delta van de Ebro

Na twee leuke weken hebben we Rob Wieske Yaro en Itan gedag gezegd (Suna en Micha werden te Catalaans....) en zijn we op weg gegaan naar de delta van de Ebro, één van de grootste rivieren van Spanje. Kleine verbeteringen aan de bus zorgen ervoor dat we geen dieseldampen meer happen en ook de oliedampen na een steile klim zijn door middel van een stukje tuinslang teruggeleid naar waar ze horen. De eerste twee nachten staan we wild. We beginnen met een slaapplaats bij de Mont Serrat. Bovenop een heuveltop toch net verscholen voor het dorp hebben we een schitterend uitzicht. Het onweer (waarom ook niet als je net bovenop een heuvel staat) trekt voor ons langs alleen de regen tikt op de luifel. Verder niets dan struikjes tijm en rozemarijn om ons heen. De hemel is hel verlicht door Barcelona aan de andere kant van de berg. Na een onrustige slaap (regen, onweer, wildkamperen ) rijden we door een landschap met olijfgaarden en wijn terrassen.In dit gebied tussen Mont Serrat en de Ebro wordt elk bruikbaar stukje terrein ingericht. Veel kleine hutjes van seizoensarbeiders hoog op de hellingen. Tussen de ruige bosjes licht er plotseling weer een mooi terras met wijnstokken of olijfbomen. Van geel worden de weggetjes wit en daarmee neemt de spierpijn toe. Zoveel bochtjes dat Suna en Micha het uiteindelijk opgeven en in slaap vallen. We kamperen in een oude olijfgaard vlak langs de weg.


Een klein schuurtje en een droge waterput naast de bus. Henriëtte heeft ze niet gezien en ik ook niet maar we worden die nacht met het raam open helemaal lekgeprikt. Henriëtte 68 bulten op rug en schouders en ik rond de 40. Niks gehoord niks gezien. De kinderen komen er gelukkiger vanaf met een paar prikjes op hun wangen. Als we de volgende dag bij de Ebro komen wordt alles weer groen en fris. Als een dikke groene slang kronkelt de rivier door het landschap. We volgen de rivier naar de kust via een gele/witte weg en duiken dan de delta in naar Deltebre.
De delta in de Middellandse zee wordt gebruikt voor het kweken van rijst strikt noodzakelijk voor het verkrijgen van een goede paella. Verder is het een broedplaats voor muggen en zie je overal koereigers, purperreigers en flamingo’s maar dan moet je wel een kijker bij je hebben. Hoewel het vlak is lijkt het Indonesië met de net ingeplante frisgroene rijst en hier en daar wat hindoe en budha achtige beelden en tempeltjes.Na twee nachten op een trieste camping gaan we wild staan. We worden natuurlijk meteen weggestuurd tegen de avond maar vinden een schitterend plekje bij een verlaten strand. De muggen gieren om de bus want aan de andere kant van de weg zijn de rijstvelden.

Het feest van de boomstronken

Huilende kettingzagen scheppen een lief konijntje.
Je kan het je niet voorstellen maar de houthakkers van Vallfogona en omgeving, de ruige mannen uit het bos, maken met hun kettingzagen schitterende sculpturen. Zagen de gewone mensen een plakje hout met de boomzaag (ook niet makkelijk), de woeste killers slaan hun bijlen in het hout om een trap te maken en vervolgens de boom te toppen. Vooraf aan dit geweld worden er in teams nog wat balken doorgehakt terwijl de kinderen een met een loterij de overgebleven prijzen van de tombola in de wacht slepen. Tot slot is er een wedstrijd waarin de mannen met hun kettingzagen uit een voorgeschoteld stuk hout een sculptuur mogen maken. Plotseling slaat de vertedering toe bij het publiek. In een halfuur durende lawaaiorchie onstaan een bloem, een lief konijntje, een zon en een maan met gezichtjes, een schitterende uil op een boomstam en een..... emmer. De laatst bracht ons weer terug op aarde bij de ruige mannen uit het bos!

Micha op school in Vallfogona

We hebben tekeningen gemaakt en die kregen we als boekje mee en we hebben nog met de computer gewerkt.
De kinderen gaan hier de hele dag naar school en eten tussen de middag warm eten op school. Maar ze mogen ook lekker buiten spelen.
Bedankt juf Dolors de kinderen van de school van Vallfogona de Ripolles.
Groetjes,
Micha

Suna op school in Vallfogona

We gingen met Yaro en Itan mee naar school. We konden niet bij ze in de klas maar gingen met juf Dolors mee naar de kinderen van groep 1 en 2.
Er is een juf en een meester op school. Er zitten 17 kinderen op de hele school!
We zaten in de klas bij Marina, Liam, Sergi en Zina. Dat zijn de kinderen uit groep 1 en 2.
Ik vond het wel leuk maar jammer dat ik niemand kon verstaan.
groetjes,
Suna

mas la bauma 2

Via Carcasonne en Capmany net in Spanje komen we bij Rob en Wieske aan op Mas la Bauma.
We hebben de bus op een mooi parkeerplaatsje gezet onder de bomen zo van “en nou verplicht rusten voor een week”. Het laatste stukje had hij het erg zwaar gehad. Van Olot omhoog de pas op naar 1000 meter was een waar huzarenstuk voor de oude schicht. Daarna moest de betonweg nog genomen en onder de overhangende takken door. Of we de helling ooit weer opkomen moeten we nog zien maar voorlopig staan we goed.
’s Nachts is het nog wat frisjes maar overdag is het heerlijk.
Het weerzien met Rob en Wieske en Yaro en Itan is weer helemaal geweldig. Suna en Micha spelen aan een stuk door en als de kinderen naar school zijn spelen ze in en om het huis met Yaro en Itan.
Vandaag 1 juni zijn Suna en Micha een ochtend mee naar school geweest. Wij hebben koffie gedronken in het cafeetje anex winkel en bakker tegenover de school. Het was alsof we de kinderen voor het eerst naar school brachten, kriebels in mijn buik. Na twee uurtjes hebben we ze opgehaald. Ze zaten lekker te computeren. Suna en Micha hadden besloten dat het voor een keertje leuk was maar niet voor elke dag. Je hebt per slot van rekening maar één keer zo lang vakantie.